ควรพิจารณากิจของตน

บุคคล ไม่ควรใส่ใจคำก้าวร้าวของคนอื่น ไม่ควรมองการงานของคนอื่น ว่าเขาทำแล้วหรือยังไม่ได้ทำ ควรพิจารณาดูแต่การงานของตน ที่ทำเสร็จแล้วหรือยังไม่ได้ทำเท่านั้น

ทำอย่างไรจะได้ไม่ต้องเกิดมากำพร้าพ่อแม่หรือลูกหลานทิ้ง

ปัจจุบันปัญหาเด็กกำพร้ามีมากขึ้น คนชราถูกทอดทิ้งก็มีจำนวนไม่น้อย และมีแนวโน้มจะเพิ่มมากขึ้น ซึ่งก่อให้เกิดปัญหาต่างๆ ตามมามากมาย และอะไรคือสาเหตุสำคัญของปัญหาเหล่านี้

สู้จนกว่าจะชนะ

บัณฑิตในกาลก่อน แม้ถือกำเนิดในสัตว์เดียรัจฉาน ได้กระทำความเพียรจนได้รับบาดเจ็บเห็นปานนี้ แต่ก็ไม่ละความเพียร ส่วนเธอออกบวชในศาสนานี้ ที่จะนำออกจากทุกข์ได้ เพราะเหตุไรเล่า จึงละความเพียรเสีย

นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง

ความหิวเป็นโรคอย่างยิ่ง สังขารทั้งหลายเป็นทุกข์อย่างยิ่ง บัณฑิตทราบเนื้อความนั้นตามความจริงแล้ว พึงกระทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน เพราะพระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง

ปราสาท 3 ฤดู

ปราสาท 3 ฤดู จะมีความสูงเท่ากัน แต่มีชั้นไม่เท่ากัน ได้แก่ ปราสาทฤดูหนาวมี 9 ชั้น ปราสาทฤดูร้อนมี 5ชั้น ปราสาทฤดูฝนมี 7 ชั้น

ปาริฉัตรสวรรค์

สมัยใด ปาริชาตกัลปพฤกษ์ของเหล่าเทวดาชั้นดาวดึงส์บานเต็มที่แล้ว สมัยนั้นเหล่าเทวดาชั้นดาวดึงส์ ต่างพากันดีใจเป็นหนักหนา อิ่มเอิบพรั่งพร้อมไปด้วยเบญจกามคุณ บำรุงบำเรออยู่ตลอดระยะเวลา ๔ เดือนทิพย์ ณ ควงไม้ปาริชาตกัลปพฤกษ์ ดอกปาริชาตกัลปพฤกษ์บานเต็มที่นั้น จะแผ่รัศมีไปได้ ๕๐ โยชน์ในบริเวณรอบๆ จะส่งกลิ่นไปตามลมได้ ๑๐๐ โยชน์

โครงสร้างดาวดึงส์

ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลไม่มีความหวังให้ทาน ไม่มีจิตผูกพันในผลของทานแล้วให้ทาน ไม่มีการสั่งสมให้ทาน ไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า ตายไปแล้ว เราจะได้เสวยผลแห่งทานนี้ แต่ให้ทานด้วยความคิดว่า การให้ทานเป็นสิ่งที่ดี บุคคลนั้น ให้ทานด้วยอาการอย่างนี้แล้ว เมื่อทำกาลกิริยาตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาในชั้นดาวดึงส์

อุบาสิกาเสสวดีผู้มีศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา

การทำบุญด้วยทองคำที่ปรากฎในพระไตรปิฎกนั้น ล้วนมีอานิสงส์มหาศาลเกินกว่าคนธรรมดาสามัญจะคาดคิดได้ ซึ่งเรื่องราวต่างๆ ทั้งหลายเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในครั้งพุทธกาล

สะเก็ดข่าวสั้นทันปรโลก คุณพ่อโอปิก ตอนที่ 7

เมื่อตัวลูกในภพชาตินั้น ได้ออกบวชเป็นพระภิกษุแล้ว ตัวลูกก็ตั้งใจฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะ เป็นพระแท้ อีกทั้งยังตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรมเป็นอย่างดี ซึ่งในช่วงแรกๆ นั้นผลการปฏิบัติธรรมของตัวลูก ก็ยังไม่ก้าวหน้าเท่าที่ควร

เปรตหญิงสาวผู้หิวโหย

ในเปรตวิสัยนั้น ไม่มีกสิกรรม การเลี้ยงโคในเปรตวิสัยก็ไม่มี การค้าขายหรือการซื้อขายด้วยเงินก็ไม่มี สัตว์ทั้งหลายผู้ถึงกาลล่วงสิ้นไปแล้ว ย่อมยังอัตภาพให้เป็นไปในเปรตวิสัยนั้น ด้วยทานอันเขาให้แล้วในมนุษยโลก